College 1. En op de eerste dag was er weerstand

Het college Mediawijsheid is van start gegaan. Na een lange dag artikels en hoofdstukken lezen, was het tijd om drie avondvullende colleges te volgen. De laatste was Mediawijsheid. De concentratie was bij mij ver te zoeken zo tegen het einde van de dag. Daar moet ik nog aan werken.

Voorafgaand aan het college moesten de studenten zich aanmelden voor allerlei multimediale gemeenschappen en communicatienetwerken. De weerstand borrelde in mij op. Laat ik je even meenemen in mijn digitale geschiedenis.
Wij waren de eerste in Den Bosch die internet via de kabel kregen. Ik weet nog dat ik niet begreep wat internet was. Ik wist wel dat mijn oudste broer er op kon chatten en heel veel liedjes kon downloaden waardoor ons leven verrijkt werd met een constante stroom van muziek. Ja, in het downloaden ben ik enorm bekwaam. Het gebruik van sociale media heeft echter langer geduurd. Ooit heb ik me aangemeld voor allerlei chatboxen zoals Ilse. Ik was toen 13 of 14. Ik werd steeds benaderd door allerlei vieze mannen die hun foto's stuurden en wilden ontmoeten. Een keer heb ik een afspraakje gemaakt in het bijzijn van mijn vriendinnen om vervolgens later samen te gaan kijken om het hoekje of die man zo gek was om te komen. Daar voelde ik me later toch wel schuldig over. Daar stond hij dan, eenzaam en in de steek gelaten.
 MSN was de volgende stap. Daar was ik erg laat mee. Iedereen op de middelbare had al een MSN adres, maar ik wist niet wat het was. Ik was van de telefoon, de televisie en vooral van het gezellig afspreken en stadten. MSN was gedurende mijn middelbare school periode het enige middel dat ik gebruikte op de computer om contact te krijgen met mijn vrienden. Langzaamaan ontdekte ik Google. Het duurde tot het eindexamenjaar voor ik dat onder de knie had. Skype had ik al sinds het uitgevonden is, want mijn vader woonde en werkte in China en zo konden we toch met elkaar bellen zonder dat het veel geld kostte.
Op het HBO ben ik Hyves gaan gebruiken. Ik merkte daar dat veel van mijn medestudenten er een aversie tegen hadden en "niet meededen met die onzin". Ik begon er plezier in te krijgen en heb vooral de functie gebruikt om verloren contacten weer te herontdekken. Even kletsen via Hyves en dan snel reallife afspreken.
Ik heb er lang over gedaan eer ik Facebook ontdekt heb en ben gaan gebruiken. Hyves had ik al, maar daar deed ik niets meer mee. Facebook leek een logische volgende stap. Eigenlijk ben ik pas actief gaan facebooken sinds deze zomer. Toen mocht ik de I-pad gebruiken van mijn schoonvader om te kijken of ik zo'n ding nou leuk vind. Ik heb nu mijn eigen I-pad en sindsdien is mijn digitale leven in een sneltreinvaart gekomen. De #'s vlogen mijn volgers om de oren. Hoewel het volgens mijn lieftallige schoonzus not done is om je twitter aan facebook te koppelen heb ik dat toch gedaan! Ik twitter over mijn leven, over televisieprogramma's, over het weer. Boodschapjes om te laten zien dat je er bent.

Mijn digitale ontwikkeling had met de I-pad een kickstart gekregen. Ik was gelukkig met mijn digitale leven. Ineens moest ik voor Mediawijsheid me aanmelden voor allerlei andere media. Ineens voelde ik weerstand. Ik voelde me al zo ontzettend multimediaal of multisociaal. Waarom moest ik me nou voor al die andere media aanmelden?! Het gevoel van incompetentie en ouderwets zijn kroop mijn wezen binnen. Ik voelde mij weer als de tiener op de middelbare die niet wist wat MSN en Google was. Het gaat te snel! dacht ik. Ik weet niet of ik dit wel wil! En hoe zit het met mijn privacy?!

            WEERSTAND! WEERSTAND! WEERSTAND!

Ik heb me toch maar morrend aangemeld voor alle media.
Edistorm: Brainstormen zonder op dezelfde plaats te hoeven zijn! Volgens mij komen de beste ideeën voort uit interactie over onderwerpen die NIETS met de brainstormsessie te maken hebben. Door grappen maken en kletsen kom je op andere ideeën. Sceptisch.
Evernote: Vanaf nu hoef je geen mens meer te zijn. 'Ik denk dus ik ben' is niet meer van toepassing, want Evernote zal voor je denken! Dat ellendige brein is niet meer dan een bol grijze snot, drijvend in je schedel, die je niet meer hoeft te gebruiken. Het enige dat je nog nodig hebt is je computer en een kabel met een mooie stekker aan het eind die je in je neus kan steken, zodat de Evernote zichzelf direct kan synchroniseren met jouw brein. Met jouw bol grijze snot. Ik synchroniseer dus ik ben! Hoera! Sceptisch.
Googleblog: Leuk! Want een blog schrijven is schrijven en schrijven is leuk!
Facebook: Al lid
Twitter: Al lid
Linkedin: Al lid
Dropbox: Had ik al
Yammer: Tja... noodzakelijk.

Eigenlijk valt het wel mee...
Ik ben een reactieve gebruiker. Wie weet word ik een pro-actieve gebruiker. Mijn digitale leven breidt zich langzaam maar zeker uit. Zolang mijn reallife leven maar blijft overheersen. De leukste hashtag blijft toch die op papier, waar je samen met je studiegenoot in de klas boter kaas en eieren in kan spelen!

Eerste Blog

Hoi Iedereen!

Aangemeld voor Googleblog omdat het moest voor de UVT. Ik vind het misschien ook wel een beetje leuk! Ik zal de komende 12 weken na ieder college een blog plaatsen over het college.
Ik hoop dat jullie het een beetje interessant zullen vinden!

Liefs Martina